علیرضا روزگار (Alireza Roozegar)، یکی از چهرههای برجستهٔ موسیقی پاپ ایران، با صدای گرم و ترانههای احساسی خود، توانسته است جایگاه ویژهای در دل دوستداران موسیقی به دست آورد. او با ترکیب موسیقی پاپ با مضامین عاشقانه و اجتماعی، آثار ماندگاری را خلق کرده است که همچنان در ذهنها باقی ماندهاند.
علیرضا روزگار در سال ۱۳۶۰ در مرودشت استان فارس به دنیا آمد. او فرزند پنجم خانوادهای مذهبی است که پدرش موذن و قاری قرآن بود. این محیط خانوادگی تأثیر زیادی بر شکلگیری علاقهٔ او به موسیقی داشت.
علیرضا دارای سه برادر و دو خواهر است. او فارغالتحصیل رشتهٔ مهندسی برق از دانشگاه است و در دوران دانشجویی به نواختن گیتار علاقهمند شد. این علاقه به موسیقی باعث شد تا در کنار تحصیلات، به آهنگسازی و ساخت ملودی نیز بپردازد.
فعالیت موسیقیایی علیرضا از دوران دانشجویی آغاز شد. او در سال ۱۳۸۷ با آهنگ «ناری ناری» به شهرت رسید که شعر و ملودی آن را خود او ساخته بود. پس از این موفقیت، نخستین آلبوم رسمی خود را با نام «فنجون برعکس» در سال ۱۳۹۴ منتشر کرد. این آلبوم با استقبال گستردهای مواجه شد و او را به یکی از خوانندگان محبوب پاپ ایران تبدیل کرد.
سبک موسیقی علیرضا ترکیبی از موسیقی پاپ با مضامین عاشقانه و اجتماعی است. او در آثار خود به احساسات و تجربیات شخصی میپردازد و با صدای گرم خود، این احساسات را به مخاطبان منتقل میکند. از جمله آثار برجستهٔ او میتوان به آهنگهای «ناری ناری»، «بوسه پنهانی»، «خداحافظ»، «عطر موهات» و «پرم از گریه» اشاره کرد.
آثار علیرضا روزگار همواره بازتابدهندهٔ دغدغههای اجتماعی و فرهنگی جامعهٔ ایران بودهاند. او با انتخاب اشعار از شاعران بزرگ ایرانی و اجرای آنها با صدای گرم و احساسی، توانسته است مخاطبان را با عمق فرهنگ ایرانی آشنا کند.
علاوه بر فعالیتهای موسیقیایی، علیرضا در عرصههای دیگر هنری نیز حضور داشته است. او در برنامههای تلویزیونی مختلف حضور یافته و دربارهٔ فعالیتهای موسیقیایی خود صحبت کرده است.
علیرضا روزگار با حضور فعال در شبکههای اجتماعی، ارتباط نزدیکی با طرفداران خود برقرار کرده است. او اخبار و فعالیتهای هنری خود را با آنها به اشتراک میگذارد و از این طریق، بازخوردهای مخاطبان را دریافت میکند.
«ناری ناری»
«بوسه پنهانی»
«خداحافظ»
«عطر موهات»
«پرم از گریه»
«جمعه»
«خدایا»